You're nutz!

… You’ll breed monkeys, om het spreekwoord maar eens te parafraseren.

Misschien heb je het wel eens gezien. Videobeelden van ‘gewone’ Amerikanen die betrokken raken in een verder volstrekt oninteressante bumperbuiger (‘fenderbender’). Mensen die in blinde paniek bij hun voertuigen wegstuiven in de overtuiging dat een enorme explosie binnen een paar seconden zal volgen.

Hollywoord voert de doorsnee T.C. Mits al decennia-lang de mythe dat na een relatief kleine botsing auto’s veranderen in vuurballen die niet misstaan in de doorsnee Vietnam-film. De paniek onder de slachtoffers van normale blikschade is een uiting van het vertekende perspectief wat dat oplevert.

Iets anders komt inmiddels bovendrijven. In series als CSI lukt het om binnen een paar minuten niet alleen DNA te vinden in een miniscule bloedspetter, men kan het DNA ook binnen een paar uur matchen aan een specifieke dader die 24 jaar geleden bij een ander misdrijf sporen achtergelaten heeft.

In de echte wereld kan het vinden van een DNA-match 6 tot 12 weken duren. Als men überhaupt ooit iets vind.

Inmiddels zijn de eerste verdachten vrijgesproken omdat de jury dacht dat het onderzoek van het Openbaar Ministerie ‘onredelijk lang’ duurde of tot ‘redelijke twijfel’ aanleiding gaf. Gelukkig is er ‘hoger beroep’. De perceptie van forensisch onderzoek is door series als CSI en Bones dusdanig misvormt dat jury’s denken dat 6 weken onredelijk is, want op tv kan het in een paar uur. En dat verschijnsel heeft ook een naam.

Natuurlijk, Amerika, ver van m’n bed enzo. Maar welk beeld komt er bovendrijven als ik ‘fundamentalist’ zeg? Ben je echt zo vrij van beïnvloeding door de media als je denkt?

In een discussie over de kilometerheffing komt meestal redelijk snel CO2 naar boven, als argument. Nou is er iets vreemds met CO2. Het gaat namelijk niet over CO2 op zich, maar over de herkomst.

De bewering was dat een fietser meer CO2 uitstoot per kilometer dan een auto. Want het biefstukje wat de fietser ‘s avonds eet heeft zus-en-zoveel kubieke meter gras gekost om een koe op slachtgewicht te krijgen, en met dat gras en het vlees is een hoop heen-en-weer gereden, en dat draagt ook bij aan de CO2-prijs van het stukje vlees.

Het eerste probleem met die claim is dat de automobilist zelf natuurlijk ook biefstuk eet. En dus, terwijl ‘ie in de file staat, niet alleen via de uitlaatpijp CO2 uitstoot. En stoppen met ademen heeft de Nederlandse automobilist er vast niet voor over.

Het tweede probleem is de herkomst van de CO2. Benzine is fossiele koolstof, en is ooit door moeder natuur ‘vastgelegd’ om ons het huidige klimaat te kunnen geven. Het hoort niet meer thuis in de wereld van vandaag. Het is waarom we nu een klimaat hebben waar zoogdieren in prevaleren boven immense oerwouden en reptielen. De koolstof in olie (en dus benzine) hoort bij een wereldwijd tropisch klimaat van 200.000.000 jaar terug.

Mijn biefstukje daarentegen bestaat (via een stel omwegen) uit zonlicht en CO2 uit de lucht. Dat gaat zo: Gras groeit door water, zonlicht, CO2 en mineralen uit de grond. De koe groeit door gras. Ik eet de koe (en groei er niet meer van want ik fiets) en stoot de CO2 uit het gras weer uit. Zodat er nieuw gras kan groeien, voor nieuwe koeien, voor nieuwe biefstuk. De enige externe bron (van energie) in het verhaal is de zon, de rest is een volledig gesloten kringloop van CO2, mineralen, water enzovoort. De kringloop die sinds het uitsterven van de Dinosaurussen 65 miljoen jaar geleden min-of-meer contstant en zoogdiervriendelijk is geweest. Ondanks de ijstijden hebben wij zoogdiertjes het altijd weten te rooien, en de overgebleven dino’s hebben nooit meer de overhand gekregen omdat het te koud voor ze is.

Zoekend naar cijfers stoot ik op een blogpost van ene Pjotr die prachtig aantoont dat niet iedereen doorheeft wat de consequenties zijn van die kringloop en in welke mate benzine die kringloop verstoort.

Bereken de Co2 uitstoot van jouw auto!
Mijn mobiliteit (20.000 km per jaar, gemiddeld gebruik 1:19, diesel) heeft als gevolg dat er zo’n 138 bomen noodzakelijk zijn om mijn gereden kilometers en de daarbij gepaard gaande Co2 uitstoot te elimineren! Tja, 138 boompjes zijn nog te overzien! Maar als er zo’n 6 miljoen auto’s in Nederland rondrijden zou dat dus een dikke 828 miljoen bomen betekenen, ervan uitgaande dat die andere auto’s ongeveer even veel kilometers draaien en net zo zuinig zijn als de mijne!

Daar horen twee ‘maren’ bij. Hij moet niet 138 bomen per jaar kweken, hij moet 138 nieuwe bomen per jaar dat ‘ie in z’n auto rijdt kweken. Dus, aan het einde van z’n (stel) 44-jarige carriere als dagelijks autogebruiker moeten daar 6000 bomen tegenover staan. En die bomen mogen nooit meer terugkeren in het milieu. Dus, als ze uitgegroeid zijn moet Pjotr 6000 bomen kappen en opslaan in een verlaten kolenmijn, en die kolenmijn verzegelen. Want de fossiele koolstof die hij via de oliemaatschappij opgegraven heeft hoort niet thuis in ons huidig milieu. De enige manier van compenseren die werkt is er voor zorgen dat na gebruik de koolstof ook weer verdwijnt.

Dat is de meest gemaakte denkfout in het ‘compenseren’ van CO2-uitstoot. Voor Nederland alleen al 1.656×10^9 kubieke meter per jaar. Een volume wat neerkomt met een houten kubus met zijden van 1100 meter. Ieder jaar. Het eerste volledig gecompenseerde jaar zal vanuit heel Nederland te zien zijn, als je het naast Lelystad opstapelt.