… You’ll breed monkeys, om het spreekwoord maar eens te parafraseren.

Misschien heb je het wel eens gezien. Videobeelden van ‘gewone’ Amerikanen die betrokken raken in een verder volstrekt oninteressante bumperbuiger (‘fenderbender’). Mensen die in blinde paniek bij hun voertuigen wegstuiven in de overtuiging dat een enorme explosie binnen een paar seconden zal volgen.

Hollywoord voert de doorsnee T.C. Mits al decennia-lang de mythe dat na een relatief kleine botsing auto’s veranderen in vuurballen die niet misstaan in de doorsnee Vietnam-film. De paniek onder de slachtoffers van normale blikschade is een uiting van het vertekende perspectief wat dat oplevert.

Iets anders komt inmiddels bovendrijven. In series als CSI lukt het om binnen een paar minuten niet alleen DNA te vinden in een miniscule bloedspetter, men kan het DNA ook binnen een paar uur matchen aan een specifieke dader die 24 jaar geleden bij een ander misdrijf sporen achtergelaten heeft.

In de echte wereld kan het vinden van een DNA-match 6 tot 12 weken duren. Als men überhaupt ooit iets vind.

Inmiddels zijn de eerste verdachten vrijgesproken omdat de jury dacht dat het onderzoek van het Openbaar Ministerie ‘onredelijk lang’ duurde of tot ‘redelijke twijfel’ aanleiding gaf. Gelukkig is er ‘hoger beroep’. De perceptie van forensisch onderzoek is door series als CSI en Bones dusdanig misvormt dat jury’s denken dat 6 weken onredelijk is, want op tv kan het in een paar uur. En dat verschijnsel heeft ook een naam.

Natuurlijk, Amerika, ver van m’n bed enzo. Maar welk beeld komt er bovendrijven als ik ‘fundamentalist’ zeg? Ben je echt zo vrij van beïnvloeding door de media als je denkt?

In een discussie over de kilometerheffing komt meestal redelijk snel CO2 naar boven, als argument. Nou is er iets vreemds met CO2. Het gaat namelijk niet over CO2 op zich, maar over de herkomst.

De bewering was dat een fietser meer CO2 uitstoot per kilometer dan een auto. Want het biefstukje wat de fietser ‘s avonds eet heeft zus-en-zoveel kubieke meter gras gekost om een koe op slachtgewicht te krijgen, en met dat gras en het vlees is een hoop heen-en-weer gereden, en dat draagt ook bij aan de CO2-prijs van het stukje vlees.

Het eerste probleem met die claim is dat de automobilist zelf natuurlijk ook biefstuk eet. En dus, terwijl ‘ie in de file staat, niet alleen via de uitlaatpijp CO2 uitstoot. En stoppen met ademen heeft de Nederlandse automobilist er vast niet voor over.

Het tweede probleem is de herkomst van de CO2. Benzine is fossiele koolstof, en is ooit door moeder natuur ‘vastgelegd’ om ons het huidige klimaat te kunnen geven. Het hoort niet meer thuis in de wereld van vandaag. Het is waarom we nu een klimaat hebben waar zoogdieren in prevaleren boven immense oerwouden en reptielen. De koolstof in olie (en dus benzine) hoort bij een wereldwijd tropisch klimaat van 200.000.000 jaar terug.

Mijn biefstukje daarentegen bestaat (via een stel omwegen) uit zonlicht en CO2 uit de lucht. Dat gaat zo: Gras groeit door water, zonlicht, CO2 en mineralen uit de grond. De koe groeit door gras. Ik eet de koe (en groei er niet meer van want ik fiets) en stoot de CO2 uit het gras weer uit. Zodat er nieuw gras kan groeien, voor nieuwe koeien, voor nieuwe biefstuk. De enige externe bron (van energie) in het verhaal is de zon, de rest is een volledig gesloten kringloop van CO2, mineralen, water enzovoort. De kringloop die sinds het uitsterven van de Dinosaurussen 65 miljoen jaar geleden min-of-meer contstant en zoogdiervriendelijk is geweest. Ondanks de ijstijden hebben wij zoogdiertjes het altijd weten te rooien, en de overgebleven dino’s hebben nooit meer de overhand gekregen omdat het te koud voor ze is.

Zoekend naar cijfers stoot ik op een blogpost van ene Pjotr die prachtig aantoont dat niet iedereen doorheeft wat de consequenties zijn van die kringloop en in welke mate benzine die kringloop verstoort.

Bereken de Co2 uitstoot van jouw auto!
Mijn mobiliteit (20.000 km per jaar, gemiddeld gebruik 1:19, diesel) heeft als gevolg dat er zo’n 138 bomen noodzakelijk zijn om mijn gereden kilometers en de daarbij gepaard gaande Co2 uitstoot te elimineren! Tja, 138 boompjes zijn nog te overzien! Maar als er zo’n 6 miljoen auto’s in Nederland rondrijden zou dat dus een dikke 828 miljoen bomen betekenen, ervan uitgaande dat die andere auto’s ongeveer even veel kilometers draaien en net zo zuinig zijn als de mijne!

Daar horen twee ‘maren’ bij. Hij moet niet 138 bomen per jaar kweken, hij moet 138 nieuwe bomen per jaar dat ‘ie in z’n auto rijdt kweken. Dus, aan het einde van z’n (stel) 44-jarige carriere als dagelijks autogebruiker moeten daar 6000 bomen tegenover staan. En die bomen mogen nooit meer terugkeren in het milieu. Dus, als ze uitgegroeid zijn moet Pjotr 6000 bomen kappen en opslaan in een verlaten kolenmijn, en die kolenmijn verzegelen. Want de fossiele koolstof die hij via de oliemaatschappij opgegraven heeft hoort niet thuis in ons huidig milieu. De enige manier van compenseren die werkt is er voor zorgen dat na gebruik de koolstof ook weer verdwijnt.

Dat is de meest gemaakte denkfout in het ‘compenseren’ van CO2-uitstoot. Voor Nederland alleen al 1.656×10^9 kubieke meter per jaar. Een volume wat neerkomt met een houten kubus met zijden van 1100 meter. Ieder jaar. Het eerste volledig gecompenseerde jaar zal vanuit heel Nederland te zien zijn, als je het naast Lelystad opstapelt.

Ik heb een conflictje met een incasso-bureau. Ik denk dat ze de boedel van een gestopt bedrijf gekocht hebben en proberen alle overgebleven vorderingen ten gelde te maken. Maar, dat is speculatie van mijn kant.

Het begon met een nogal onaardige brief. Even gebeld dat ‘hun vordering’ onzin was en dat een en ander vorig jaar al recht getrokken is. Paar weken later kaartje op de mat van iemand die langs geweest is. Meneer gebeld, en in iets meer detail uitgelegd wat er aan de hand was en hoe dat opgelost is.

Komt er gisteren met de post een brief die ik jullie toch niet wil onthouden:

inkasso-unie

De korte samenvatting van het verhaal is dat meneer (?)  J.C.A.G. Bronkhorst geen enkel concreet feit heeft en daarom maar wat bij elkaar gaat lopen liegen. Genoeg om vreselijk mee onderuit te gaan. En ik zit te twijfelen wat nu wijsheid is. Ik kan punt voor punt ontleden waar mr. Bronkhorst de fout in gaat en als hij dat leest zal het vervolgens verder wel stil blijven rond de incasso.

Ik had een ADSL-abonnement bij een provider. Die bood ook VoIP aan, maar enkel met door hun geleverde hardware. SIP, waarbij je je eigen hardware kunt gebruiken, zou later komen. Op een dag kreeg ik een emailtje van de helpdesk, dat ze inmiddels eigen apparuur in combinatie met hun VoIP wilden ondersteunen, dus ik diende gelijk een bestelling in. Er is € 69.95 afgeschreven onder de vermelding ‘set-up fee’, maar een paar weken later viel niet de brief met de verwachtte inloggegevens in de bus, maar een brief die stelde dat ze helemaal gingen stoppen met VoIP, en hun bestaande klanten over zouden doen aan een ander bedrijf. Dat bedrijf bood enkel weer z’n eigen hardware aan, en gaf na bellen aan dat ze geen plannen hadden dat te veranderen. Dus ik heb de incasso van € 69.95 gestorneerd en even gebeld. De meneer aan de andere kant, de enig overgebleven medewerker op dat moment, gaf aan dat hij m’n abonnement zou cancellen omdat ‘leveren’ echt niet meer zou gaan lukken. Vervolgens is er nooit een rekening voor het abonnementsgeld gekomen, dus ik heb aangenomen dat alles goed gegaan is.

Totdat meneer Bronkhorst een ruim jaar later kwam beweren dat mij een ‘setup’ toegestuurd is met de TNT pakkettendienst. Vreemd, want dat is geen tastbaar goed, het is een aantal handelingen die een provider moet verrichten.

Concreet liegt meneer Bronkhorst over de volgende feiten: er is niets verstuurd, er is niets aangenomen, hij beweert een bewijs van ontvangst te hebben wat niet bestaat en hij heeft het over ‘betalingsherinneringen’ die in ieder geval niet door zijn client gestuurd zijn, want op het moment dat die verzonden moesten worden bestond zijn client al niet meer als een actief, opererend bedrijf. Vervolgens beweert hij dat ik accoord gegaan ben met het via de post leveren van een telefonie-dienst. Ik vraag me af welke vorm zoiets zou moeten hebben. Men zet een antwoordmachine ergens, gekoppeld aan ‘mijn’ nummer, en stuurt eens per week een cassettebandje met de ingesproken berichten?

Meester in de rechten J.C.A.G. Bronkhorst liegt hard genoeg voor een tuchtzaak voor de Orde van Advocaten, als je het mij vraagt. Jammer dat ‘ie daar nou net niet ingeschreven staat. Google, daarentegen, kent ‘m wel. In twee vormen. Iemand die gitaar speelt en iemand die steeds opduikt in klachten over incasso’s. Ik lever daar bij deze graag m’n eigen bijdrage aan.

Ik was het gedram van de adverteerder in combinatie met de niet-uit-te-zetten autostart zat, dus je zult het moeten doen met een linkje naar de video.

BBC NEWS | UK | England | London | 1,000 cameras solve one crime

• Only one crime was solved by each 1,000 CCTV cameras in London last year, a report into the citys surveillance network has claimed.

Da’s niet veel. Het dikke miljoen camera’s wat evenveel kost als 11.000 agenten op straat levert 1000 opgeloste misdrijven in een jaar op. Wat zouden 11.000 agenten die allemaal veertig uur per week werken opleveren?

Painting the town magenta – Engadget
After yesterday’s very real and not-at-all-fake story about Deutsche Telekom demanding Engadget discontinue using the color magenta, and today being what it is, we’re putting up some new wallpaper on all the Engadget sites and ever so slightly tweaking Engadget Mobile’s logo. We hope you approve!

And, to show support: I went magenta as well!

Om m’n irritatie over de gang van zaken bij de landrush van de numerieke domeinnamen in Nederland van wat substantie te voorzien heb ik even met wat gegraaf wat getallen op een hoop gegooid.

Ik heb gekeken naar de domeinnamen 0.nl tot 99999.nl, met 00001.nl enzo erbij. Dat zijn in totaal 111110 unieke domeinnamen. Daarvan zijn 11245 namen daadwerkelijk geregistreerd, het grootste deel tussen 0000 en 9999. Van die 11245 zijn er 10096 bij twee partijen terecht gekomen. 90% van de geregistreerde ‘name-space’ is in handen van twee partijen. De een heeft een lange reputatie als domeinnaam-kaper en de ander schept luidkeels op over hoe slim hij het wel niet aangepakt heeft. In totaal zijn er 108 deelnemers in geslaagd een domeinnaam te registreren in het stukje ‘name-space’ waar ik naar gekeken heb.

Met 108 deelnemers in een veld van 11245 domeinnamen verwacht je een redelijk neutrale verdeling van toegewezen domeinnamen. Niet iedereen zal voor ‘alles’ gegaan zijn, maar specifieke namen willen, en dus enkele puntjes scoren, andere deelnemers gaan voor alle netnummers van Nederland of andere lange reeksen en scoren tientallen of zelfs een paar honderd punten. Maar de verdeling zoals die nu tot stand gekomen is, is in mijn ogen een duidelijk teken van fraude.

(20:44: iemand wees me op de verwisseling sunrise/landrush. Die fout heb ik de afgelopen maanden al duizend keer gemaakt. Maar: aangepast.)